Vandaag sliepen we langer tot 7u30. We horen verschillende opties bij de andere hikers. Een aantal zullen niet verder wandelen en beslissen om te hitchhiken. Een aantal zullen meteen tot aan het eindpunt Ahipara wandelen wat 31 km inhoudt. Wij kiezen voor de middenweg en wandelen tot aan een camping tussenin. Dit is een wandeling van 17 km.
Opnieuw zon, zee en strand. En vooral strand, stand, strand. We vertrokken rond 8u30 en komen op een mooi tijdstip aan, namelijk om 13u30. Alletwee zijn we al redelijk sterk verbrand in de nek en het gezicht. Op de camping hebben we de luxe dat we er een cabine kunnen huren. Zo zijn we even uit de zon. De eigenaar geeft ons een mooie korting. Hij vertelt dat hij iedereen die de wandeling aangaat bewonderd. Vooral omdat het wandelen in het zand niet altijd evident is. Zelf heeft hij zich nog nooit aan een lange tocht gewaagd. Een goeie warme douche en keuken, wel nemen we er de kakkerlakken bij. Uitkijken dus.
Mijn voeten, deze hebben afgezien, tot bloedens toe. Want één hiel is zo ver gevorderd dat deze bloedt. Blaren zijn in dit deel van de wandeling het meest voorkomende kwaaltje. Vooral omdat het zand dat in de schoenen kruipt, schuurt en elke stap eenzelfde beweging is doordat dit stuk vlak is. Een vooravond rust zal de voeten goed doen om morgen de laatste km's strand te bewandelen. We zien dat we vandaag door de ommetoer naar de camping uiteindelijk 19,5 km gewandeld hebben in plaats van 17 km. "Nog n klein stuksje."
~ Delphine ~
Reactie plaatsen
Reacties
De eerste week van jullie levensavontuur op de voet gevolgd en het is blijkbaar niet van de poes
Blijven volhouden zou ik zeggen💪 en Mattia goed zorgen voor Delphine hè 😜
Hallo, ik kijk iedere dag uit naar jullie avontuur. Ik haat zand in mijn kousen en ben ook teer van blaren dus vooral Delphine ik leef met jou mee. Morgen is een nieuwe dag én met 2 zijn jullie sterk. Goeie moed en tot de volgende. Dank voor de mooie reportage en foto’s 🍀👏👏👏groetjes