De timbertrail gaat eindelijk van start vandaag. Een route van 84 km die je kan mountainbiken of wandelen. Vol geschiedenis en cultuur, we zijn echt benieuwd wat wie hier gaan tegenkomen.
We vertrekken vanuit onze gezelige cabine naar de start van de trail. Hier begint het met een rustige en vrij gestage klim door een stuk bos van 2000 jaar oud. Even verder was er een kortje open vlakte om daarna terug weer in het bos te vertoeven.
Vandaag is het de bedoeling dat we de top bereiken van deze berg genaamd Mt Pureroa. Het pad op de timbertrail was heel goed aangelegd, geen modder tot aan de kniën of trage stukken. Het enige stukje dat terug "Tramping" niveau was is klim en de afdaling van de top. Dit deel is een afdwaling van de mountainbikeroute.
Na een kleine 2 uur stonden we al op dit kruispunt en begonnen we aan het laatste stuk. Het was terug een pad die was omgevormd tot een waterstroming met kleine watervallen. Het duurde niet lang tot we boven waren. Bomen werden vervangen voor struiken en de wolken waren verdwenen, enkel de wind was hier sterk aanwezig.
Van hieruit konden we het grootste meer van nieuw-zeeland zien "Lake Taupo". We waren omringd door bos en kleine bergketens. Pauzeren was niet echt een optie door de felle wind. We gingen verder langs een pad die niet meer onderhouden werd maar volgens de TA notes was het wel nog wandelbaar.
Wat we hier vonden waren struiken die al bijna helemaal dichtgegroeid waren. Daarna een zeer dicht bos om door te wandelen en een pad die aan het afbrokkelen is. Het was wel duidelijk waar we moesten wandelen, alleen ging het niet altijd even makkelijk. Delphine had in de beklimming en daling 2 keer gevallen. Haar bil staat blauw en haar rugzak en broek is nat door in het water te vallen. Het verdere stuk was dan ook erg koud voor haar laar gekukkig was het zeil over haar rugzak die de inhoud beschermde en de rugzak relatief droog hield.
Even verderop was er een hut voorzien. We beslisten om vanavond in de hut te slapen waar het warmer zou zijn. Om 14 uur kwamen we aan in de hut. Het was vandaag uitzonderlijk koud en we zaten in de hoogte die het voor ons nog kouder maakte. Ook de kachel in de hut was jammer genoeg buiten dienst. We hebben ons al vroeg ingedekt met onze slaapzakken om ons wat op te warmen en wat te rusten in de namiddag. Onze waterfles vulden we met kokend water en dit diende als kersenpitkussen. Even later kwamen er nog 4 andere wandelaars. 3 zetten hun tent op en de andere sliep ook in de hut.
~Matn~
Reactie plaatsen
Reacties