Een warme nacht zorgde voor een niet zo ideale slaap, ook al was het bed comfortabel. Deze week zetten we onze reis verder tot aan palmerston north, uitgerekend gaat dit een stuk van 4 dagen zijn. Telkens met een camping iedere avond.
Vandaag gaan we 34 km doen. Ik had Delphine toen nog niet lverteld dat er een rivieroversteek ging zijn op het laatste, anders ging ze misschien een andere route willen nemen. We zijn er dan maar begonnen.
Om whanganui uit wandelen begon het direct met een pittige en korte klim om een heuvel op te geraken. Bovenaan hadden we een mooi zicht van de stad die we achter ons gingen laten. De baan was van asfalt waar we wandelden tussen een heuvelachtig landschap met hier en daar en woning en kleine boerderijen. Het leidde ons zo 17 km verder tot een snelweg.
Hier was het oppassen voor het drukke verkeer en de kleine ruimte die voorzien is voor wandelaars. Gelukkig was dit stukje maar 2 km, want dit was een snelweg dus de auto's vlamden voorbij. Na dit stuk sloegen we rechtsaf op een andere asfaltbaan die minder druk was.
Auto's kwamen we hier amper tegen. De rust was wat teruggekeerd. We hadden het wat gehad om tussen drukte van mensen en auto's te zitten. Deze baan leidde helemaal tot aan de zee. Het strand was hier zwart en lag vol met dode bomen. Precies en kerkhof van het regenwoud waar we de afgelopen dagen tussen gepaddeld hebben.
Dit was het laatste stukje, na een kleine 5 km op het strand te wandelen staken we nog de rivier over. Delphine wist dit intussen en bereide zich al voor. Ze deed haar schoenen en broek af zodat deze droog konden blijven en ze was dan toch enthousiast over de oversteek. Het kwam tot aan de heupen. Gezien het zachte zand ging haar tas wellicht in het water zitten dus stak ik de rivier 2x over zodat alles veilig en droog bleef. Eens we hierover waren was de kampplaats in oogbereik. 5 min later konden we onze tent opzetten, douchen en eten maken. In afstand was dit tot nu toe onze langste dag maar zeker niet de lastigste.
~Matn~
Reactie plaatsen
Reacties