15 km vandaag, en we weten uit de trailbeschrijvingen dat ze zwaar zullen worden. Het liefst zouden we een hut verder geraken, maar we weten niet of dit haalbaar zal zijn. Ijskoud is het wanneer we om 8u 's ochtends vertrekken. Met muts en fleeshen trui starten we de dag.
Het lijkt in de eerste 2 km alsof de dag vlot zal gaan, maar nadien blijkt anders. Het pad gaat constant scherp op en neer. Sommige stukken zijn smal om op te wandelen en technisch. Mocht het weer goed geweest zijn de afgelopen dagen, dan gingen we dwars door de rivier stappen. Nu is het water pikzwart en hoger. Na een eindje proberen we ons toch aan de rivier te wagen.
We gaan moedig door de rivier maar na een paar seconden bevriezen onze voeten. Klauteren over stenen aan de zijkanten gaat ook niet vlot. Na een half uur voelen we ons niet veilig meer. Het gaat niet vlot en we vrezen dat het er niet beter op wordt. Daarom beslissen we om terug te keren. Ook dit is terug voorzichtig waardoor we in totaal een uur verloren waren door de river track te proberen.
Het blijft zweten en zwoegen, km na km. Eindelijk komen we aan op de kruising waar we nog 2 km van de hut verwijderd zijn. Maar... deze 2 km zijn loodrecht naar boven. Hierdoor we 2 uur over, dat zegt genoeg over hoe steil omhoog het pad gaat. Mattia gaat voor en beschrijft dit als loodrecht omhoog kijken om het pad te kunnen volgen. Ik ben er niet gerust op en zie ons zo al vallen en rollen. Verre van leuk om dit af te leggen. Aangedaan komen we aan bij de Stodys hut.
Het is intussen 16u. Nog genoeg daglicht om verder te gaan. Om te bekomen van de dag blijven we toch in deze hut. We hebben ook niet veel foto's vandaag omdat we er letterlijk de tijd niet voor hadden. We steken de haard op gang en al gauw kunnen we ons hart luchten bij andere wandelaars die deze dag letterlijk als een kutdag benoemen. Iedereen in hetzelfde schuitje en dar doet eigenlijk wel deugd. Morgen een nieuwe en gelukkig mooie dag voor ogen!
~Delphine ~
Reactie plaatsen
Reacties