Vandaag gaan we terug het bos in. We beginnen aan het einde van onze reis te komen en we beseffen het maar al te goed. We genieten dus des te meer van deze stukken.
Vanaf de hut was eerst nog een klein stukje door open velden met struiken. Niet veel later zaten we terug in een oud en mistiek bos. Het pad was goed te volgen maar het ging toch vaak op en neer. Delphine had vandaag wat moeite met omhoog te wandelen. Ze had wat energie tekort door slecht te slapen en ik geef haar af en toe een koekje om te eten zodat ze zich sterker kan voelen.
Er kwam toch terug wat vaart in. Het duurde enkele uren voor we bij een hut aankomen. Het was ondertussen al middag dus besloten om hier te koken en een lange pauze te nemen. De kampeerplaats voor vanavond zit blijkbaar vol zandvliegen en dat maakt het allesbehalve aangenaam.
Met onze volle magen begonnen we aan het laatste stuk. Hier was er een lange klim van 500 hoogtemeters. Het laatste punt van de trail die ons boven de 1000 meter zal brengen is in bereik. Het duurde even door de steilte maar na 2 uur waren we op de top. Met het mooie weer hadden we terug een prachtig zicht. Het bos was hier geindigd en we konden de zee en ons eindpunt voor de 1ste keer zien.
De afdaling was steil en soms wat modderig. Op een rustig tempo daalden we af naar de kampeerplaats. Bij de aankomst was het snel de tent opzetten om de zandvliegen voor te zijn. Het duurde maar enkele minuten voor we overspoeld waren. Na onze taakjes hebben we snel in onze tent gevlucht zodat we ze konden ontvluchten.
~Matn~
Reactie plaatsen
Reacties