16 november: Dag 26: Playful bulls and a strange town

Het was warm opstaan. Reeds om 7u scheen de zon fel en het ochtenddauw op ons materiaal is in een mum van tijd opgedroogd. We vertrekken over een brug en belanden meteen erna op de trail in weides.

Van de ene weide naar de andere wandelen we. Soms krijgen we het hek open. Soms klimmen we overheen voorziene trapjes. Op één hek die Mattia opende zat er elektriciteit. Hij krijgt dus een shock bij het openen en weet op voorhand er nog één te krijgen als hij het terug sluit. 'k stond erbij en keek ernaar. En het was grappig om hem bezig te zien. Na 12 km is er een stukje op de weg. Er is een kleine afslag die terug naar een weide gaat. Dit is maarneen stukje van 400m. Mattia neemt deze en ik volg de weg. Benieuwd wie vlugst zal zijn. Eens terug bij elkaar vertelt Mattia dat hij in die weide niet op z'n gemak was. Een bende jonge stieren die hem constant volgden. Hij keek telkens achter zich en dan stonden ze stil. Maar bij het verder gaan volgden de stieren hem opnieuw. Het was ook moeilijk om over de voorziene trappen te wandelen aangezien de stieren dit blokkeerden. Een heel verhaal dus en hij zou dit stukje niet meer opnieuw doen.

Vandaag is het Mattia die trager wandeld. Hij heeft last van z'n maag. En hij zegt dat ik als een trein ga. Gelukkig heeft het nachtje rust deugd gedaan voor m'n enkel en is de pijn sterk verminderd.

De baan brengt ons tot in Huntly en na 5 km verder te zijn, nemen we daar even pauze. Een dame vertelt ons dat er een man met een geweer rond loopt en we op moeten letten. We maken ons niet meteen zorgen. Maar, we zitten nog maar 10 minuten op een bankje, en we zijn al toeschouwer van een ruzie in het huis achter ons. Roepende stemmen en de politie die in het winkeltje naast ons zat komt er meteen tussen. We zien meerder combi's en gewapende politie op ronde dus we denken dan toch dat het verhaal van de gewapende man waar moet zijn. Intussen komen vele mensen ons vragen stellen (gaan jullie naar Bluff, vanwaar zijn jullie,...). Deze gesprekken zijn we al gewoon want dit is dagelijkse kost. En zo was onze pauze goed gevuld.

Nog 5 km en we komen aan op een parking bij het bos. We gaan daar bivakkeren. Er is een stroompje met water en een publiek toilet dus dat lijkt ons een ideale plaats. Bij aankomst is het rustig en kunnen we onze tent plaatsen. Maar vanaf de vroege vooravond rijden er meerdere auto's op en af. Blijkbaar is de eerste 2 km populair bij de lokale bevolking om er te sporten. Niemand geeft ons een opmerking over de tent dus we blijven staan. Morgen vroeg op om in frisse temperaturen de klim te kunnen doen.

~Delphine ~