We ontwaken uit deze prachtige hut en maken ons stilletjes klaar voor de dag. Er hangt veel mist in de vallei toen we vertrokken en veel zien we niet meer van het landschap.
Het begon terug met klimmen omdat we de Travers Saddle over moeten en terug afdalen in een heel andere vallei. Als we op de saddle waren klaarde het heel even op dat we toch voluit konden genieten van het zicht. Het daalde terug pittig af in een bos en eenmaal beneden was het terug een rivier volgen die ons leidde naar de 1ste hut.
Hier namen we een korte lunchpauze. Het was nog 3 uur wandelen tot aan Blue Lake Hut. Een 8tal kilometer verder een 500 meter klimmen. Het pad was afwisselend tussen bos en rotsvelden waar we over huppelden. Later kwam het terrein meer open met een mooi zicht over de rivier met een cascade van kleine watervallen. Onderweg waren er ook enkele stortvlagen en hier en daar een donderslag. Het was vrij warm dus we trokken ons er niet veel van aan.
Bij de aankomst bij de hut was deze al vrij vol. Er waren nog een aantal plaatsjes vrij en we staken de kachel aan om onze kleren te drogen. De blue lake hier vlakbij is het puurste zoetwater ter wereld. Het is zodanig helder tot je horizontaal tot 80 meter verder kan zien door het water. Echt een magische plek.
Morgen is de Waiu pas aan de beurt. De steilste klim en afdaling op de trail.
~Matn~
Reactie plaatsen
Reacties