Vannacht was de storm nog volop bezig, suizende wind en bakken regen vielen uit de lucht. Gelukkig gaf de hut ons een veilig onderdak.
We stonden vroeg op omdat we een lange dag wilden doen. Om 20 na 7 vertrokken we verder in de vallei. De regen was overgewaaid en soms kwam deze in de vorm van motregen terug. De wind was vaak nog hard en deze kwam ook in korte vlagen.
De track leidde ons via grasvelden tot diep in de vallei. Van hieruit ging het pad het bos in. Dit ging terug omhoog naar de kiwi saddle. De oversteek ging vrij vlot en het pad bleef heel lang in het bos.
Eenmaal uit het bos kregen we een geheel nieuwe vallei te zien. Een prachtig meer aan de linkerkant en opnieuw een vallei rechts van ons die we vandaag en morgen gaan doorwandelen. Het ging zo op en af. Soms in open grasvelden en soms in het bos. Wat later hadden we terug een swingbridge om een brede rivier over te steken. Niet veel verder was de 1ste hut van de dag: Hurunui hut
Het was 12u30, perfect voor een lunchpauze. Hier waren ook 4 jongere mannen aan het lunchen die gisteren ontmoet hadden in de vorige hut. De wraps gingen vlot binnen en de koffie gaf ons een extra boost.
Het volgende stuk was terug vaak in het bos en liep vaak langs de rivier. Halfweg was er ook een natuurlijke hotpool. Toen we hier aankwamen was deze al bezet door de 4 mannen van daarnet. De zandvliegen waren hier ook massaal aanwezig. Ik had geen zin om te wachten. Toen ik enkele meters verder wandelde hoorde ik wat geroezemoes. Er had iemand gevallen toen hij uit de hotpool stapte. Overal bloed in het water en enkele open wondes was het resultaat van wat scherpe stenen.
Eerstehulp toedoenen was erg lastig met een zwerm zandvliegen. Gelukkig was delphine er snel bij om te helpen. Ze had hem zien vallen en zag in het water een hele hoop bloed opkomen. Blijkbaar was Delphine in een paar seconden al bij haar rugzak om haar gerief te nemen. Er zat een grondige snijwond in zijn hiel en hand. We hebben alles met verband verzorgd en hem een pijnstiller gegeven. Ook rugzak verdeelden we zodat hij weinig steun nodig zou hebben, elkaar helpen en steunen, een warm gevoel van teamwork.. Alhoewel er één van de 4 gasten een dokter blijkt te zijn, had hij niks bij en gaf hij alle complimenten aan delphine voor hetgeen zij meedraagt als ehbo gerief.
2 uur later waren we aan de hut. Hier gaven we hem wat betere verzorging. De wondes hebben we ontsmet en beter gekuist. Hopelijk kan hij er morgen op wandelen. Het was nu 17 uur maar ik had nog zin om verder te wandelen. Er was nog een kleine hutje een beetje verderop. Deze hut zat al vrij vol en voelde vrij druk aan.
We wandelden dus verder tot aan de volgende hut. Hier kwamen we gretel tegen, een landgenoot. We maakten het voor onszelf gezellig in deze hut en verdienden onze rust na een lange en bewogen dag!
~Matn~
Reactie plaatsen
Reacties