Vandaag voel ik me al een stuk meer in form dan gisteren. Opnieuw is het genieten om op te staan tussen de bergen en terwijl Mattia de tent opbergt, maak ik koffie en het ontbijt. De track die we vandaag volgen is een bulldozer track. Het wordt dan ook een mooi pad.
Eerst een pittig klimmetje om uit de rivierbedding te geraken. Eens boven is het vlot wandelen door grasland. Na 2 km komen we in een weide met koeien terecht. We zien plots een stier tegen de omheining die duidelijk wat aan het discussiëren is met een andere stier aan de andere kant van de omheining. Geen goed scenario om daar te passeren. Hij staat letterlijk op het pad en daarna staat een groep koeien. Dat zorgt ervoor dat we een hele ommetoer maken in de weide en we hebben het gevoel dat het eindpunt naar het hek heel ver is.
Toch geraken we er goed en wel. In de volgende weides gaat het pad opwaarts en van weide tot weide komen we nog koeien tegen. Maar hier is alles wel veilig. Wat verder komen we in schapenweides terecht en zijn we al op een hoogte waarbij het de moeite is om af en toe naar het zocht achter ons om te kijken.
Dan begint de échte klim. Het is wat puffen en onderweg nemen we onze lunch. Het is prachtig uitkijken want intussen zijn we hoger dan de meeste bergtoppen en hebben we een wijd zicht. Op de saddle hebben we langs beide bergflanken een verre uitkijk. We zien de grijze wolken afkomen en blij zijn we dat we toch nog het uitzicht hadden. De 2 km steil afwaarts zijn op stenen. We ervaren de bulldozer track als een luxe want het pad blijft mooi breed.
Na een lange dag komen we aan in de Top Timaru Hut. Blij dat er voor alletwee nog een matras over is want net op dat moment begint het goed te regenen. Voldaan eten we ons avondmaal.
~Delphine ~
Reactie plaatsen
Reacties