Het was aangenaam om terug in een bed te slapen na de slapeloze nacht ervoor. We konden rustig ontbijten en vertrokken vroeg. Het zou intens regenen vanaf de late namiddag dus we moeten vroeg op de volgende bestemming geraken.
Het eerste stukje was langs gravé en na een kilometer stuurde de trail ons naar rechts de velden in. Dit was vol variatie met onkruid,gewassen en op het einde zaten we tussen de schapen. Vandaag zat er een steile klim in van 500 meter. Eens we bij de schapen waren begon het alsmaar steiler te worden. Soms vragen we ons echt af hoe ze die omheiningen op zulke steile stukken gekregen hebben. Het was stap voor stap omhoog. De kuiten kregen het goed te verduren. Ze kregen zo warm dat het gras rond mij bijna in brand schoot.
Eenmaal boven vloekten we beiden wie het idee had om dit stuk in de trail te steken. Maar we waren er wel geraakt. Gelukkig was het niet van lange duur en van hieruit was het plat of afdalen. Eerst langs de heuvel tussen een commercieel bos en daarna was de afdaling door een oud bos. Delphine had een slechte val en zegt dat ze hierna 5 jaar niet meer in bossen wil wandelen. Ik ben er zeker van dat ze dit na een week thuis te zijn al vergeten zal zijn en terug zal vragen om een boswandeling te doen. Na wat boos te zijn op het bos en de pijn van de val, stapt ze toch heel goed door.
Eenmaal beneden volgde er een wandeling langs de weg voor 15 kilometer. Het 2de bos was gesloten omdat ze aan het kappen zijn. Dus moeten we een omweg van 3 km langs de weg wandelen. Het was eindeloos en niet echt interessant. De laatste 4 km hebben we een lift gekregen van een vrouw uit new york.
We kwamen aan in de merriview hut. Een kleine hut speciaal voor te araroa wandelaars gebouwd. Hier waren bedden en drinkbaar water voorzien. We waren net op tijd voor de regen. Hier konden we wat relaxen voor de volgende dag. Het laatste zware stuk van onze reis komt eraan.
~Matn~
Reactie plaatsen
Reacties